వెలుగే గమ్యం
నిన్న నవ్విన పువ్వుల్ని జోకొట్టిన బాటలో
ఈరోజు చూస్తే ఇనుపపాదాల గుర్తులు ...
వాటి రేకుల బట్టల నిండా
కాలం పులిమిన రక్తపు మరకలు ...
వెలుగు దిశగా పోతున్న ఈ మార్గంలో
ఎన్నో చీకటి మజిలీల నిజాలు ...
అగుపించని అభ్యంతరాల ముళ్ళ కౌగిలింతలు!
ఆశలు నిండిన చూపుల బాణాల్ని సంధించి
ఉదయ హరిణాన్ని వేటాడబోయిన మిత్రులు
కొండను తాకి సుళ్ళు తిరిగిన ప్రవాహంలా
నా కెదురవుతున్నారు.
వాళ్ళ ముఖాల్లో
తృప్తి లేదు ... అలసట తప్ప!
ఆనందం లేదు ... అసహనం తప్ప!
అయినా నా యీ నిరంతర యాత్ర
సాగిస్తూనే ఉన్నాను ... గమ్యం చేరాలని!
అక్కడ
కాంతిధారలో అభిషిక్తుడనై
నన్ను నేను
వెలుగుముద్దగా మార్చుకుందామని!
రచన - శంకర్
(జనధర్మ - 3/3/1985)
No comments:
Post a Comment