Tuesday 25 October 2011

కవిత - 5

అమ్మ

గాలిగాడు గోలగా ఆడుతూ "అమ్మా!" అన్నాడు దైన్యంగా
తన పిచ్చిగంతుల్లో మూతి రాయికి కొట్టుకోగా ...
ఈకల స్వెట్టర్ రానందువల్ల చలికి వణుకుతూ
"అమ్మా!" అన్నది ఒక పిట్టపిల్ల దీనంగా ...
పైనుండి పల్లానికి జారుతున్న బండను చూసి
"అమ్మా!" అన్నదో ఇసుకపిల్ల గుండె పగిలేలా ...
తల్లి పొదుగునుండి తనను లాగి పాలుపిండే
రైతువంక వేదనతో చూస్తూ "అమ్మా!" అందో దూడ ....
నల్లని పెద్దమబ్బు తనను గట్టిగా కొట్టగా
"అమ్మా!" అందో పిల్లమబ్బు వానగా కన్నీళ్ళు రాలుస్తూ ....
కాలుకు ముల్లంటిననాడు - నిప్పుకు కాలంటిననాడు
గొల్లుగా, గోలగా ఏడుస్తూ "అమ్మా!" అందో చిన్నపాప ....
పీచు జుట్టున్న తాటిచెట్టన్న ఎప్పుడు పడతాడో అనే భయంతో
అటూ ఇటూ ఒరుగుతుంది చేను "అమ్మా!" అంటూ ...
ఇన్నిచోట్ల అన్నీ కలిసి "అమ్మా!" అని అంటుంటే
"అమ్మ అంటే?" అనే నా ప్రశ్నను గట్టిగా అంటే ...
"ఎవరా ప్రశ్న వేసింది?" అంటూ మేఘం
మెరుపుకళ్లతో కోపంగా చూస్తూ
ఉరుముల కంఠంతో గర్జిస్తూ
పిడుగుపాటులా ప్రశ్నిస్తే ...
అప్రయత్నంగా "అమ్మా!" అంటూ
బెదిరిపోయి ఇంట్లోకి ఉరికాను!

No comments:

Post a Comment